İçindekiler
- Gerekli Getiri Oranı
- RRR Neleri Düşünür?
- İndirim Modelleri
- Özkaynak ve Borç
- Temettü İndirim Yaklaşımı
- Kurumsal Finansmanda RRR
- Sermaye yapısı
Gerekli Getiri Oranı - RRR Nedir?
Gereken getiri oranı (RRR), bir yatırımcının hisse senedine veya başka bir menkul kıymet türüne yatırım yapma riskini üstlenmek için alacağı minimum kar (getiri) tutarıdır. RRR ayrıca bir projenin projenin finansman maliyetine göre ne kadar karlı olabileceğini hesaplamak için de kullanılabilir. RRR, belirli bir yatırım veya projeye girişme riskini işaret eder. Geri dönüş ne kadar büyük olursa, risk seviyesi de o kadar büyük olur. Daha az getiri genellikle daha az risk olduğu anlamına gelir. RRR, şirket finansmanında ve hisse senetlerine (hisse senetlerine) değer verirken yaygın olarak kullanılır. Potansiyel yatırım getirinizi (YG) hesaplamak için RRR'yi kullanabilirsiniz.
Bir RRR'ye bakarken, enflasyonu etkilemediğini hatırlamak önemlidir. Ayrıca, gerekli getiri oranının risk toleranslarına bağlı olarak yatırımcılar arasında değişebileceğini unutmayın.
Gerekli Getiri Oranı
RRR Neleri Düşünür?
Gerekli getiri oranını hesaplamak için, bir bütün olarak piyasanın geri dönüşü, hiçbir risk almadıysanız alabileceğiniz oran (risksiz getiri oranı) ve bir hisse senedinin oynaklığı gibi faktörlere bakmalısınız. (veya bir projenin toplam finansman maliyeti).
Gerekli getiri oranının belirlenmesi zor bir metriktir çünkü analizi yapan bireylerin farklı tahminleri ve tercihleri olacaktır. Risk getirisi tercihleri, enflasyon beklentileri ve bir firmanın sermaye yapısı gerekli oranın belirlenmesinde rol oynar. Bunların her birinin, diğer faktörlerin yanı sıra, bir varlığın gerçek değeri üzerinde büyük etkileri olabilir. Birçok şeyde olduğu gibi, uygulama mükemmelleştirir. Tercihlerinizi hassaslaştırdıkça ve tahminleri çevirdikçe, yatırım kararlarınız çok daha öngörülebilir hale gelecektir.
İndirim Modelleri
Gerekli getiri oranının önemli bir kullanımı, çoğu nakit akışı modelini ve bazı göreceli değer tekniklerini iskonto etmektir. Farklı nakit akış türlerinin iskonto edilmesi, net bugünkü değeri (NPV) bulmak için aynı niyetle biraz farklı oranlar kullanır.
Gerekli getiri oranının yaygın kullanımları şunları içerir:
- Hisse senedi fiyatlarının değerlendirilmesi amacıyla temettü gelirinin bugünkü değerinin hesaplanması Serbest nakit akımının bugünkü değerinin özkaynağa hesaplanması Serbest faaliyet nakit akımının bugünkü değerinin hesaplanması
Analistler, alınan dönemsel nakite değer vererek ve ödenen nakde karşı ölçerek özkaynak, borç ve kurumsal genişleme kararları alırlar. Amaç, ödediğinizden fazlasını almaktır. Kurumsal finansman, bir projeyi finanse etmek için ne kadar ödediğinize kıyasla ne kadar kar (getiri) elde ettiğinize odaklanır. Hisse senedi yatırımları, yatırım yaparken aldığınız risk miktarına kıyasla geri dönüşe odaklanır.
Özkaynak ve Borç
Hisse senedi yatırımları, çeşitli hesaplamalarda gerekli getiri oranını kullanır. Örneğin, temettü indirim modeli periyodik ödemeleri iskonto etmek ve hisse senedinin değerini hesaplamak için RRR'yi kullanır. Gerekli getiri oranını, sermaye varlığı fiyatlandırma modelini (CAPM) kullanarak bulabilirsiniz.
CAPM, aşağıdakiler de dahil olmak üzere belirli girdileri bulmanızı gerektirir:
- Risksiz fiyat (RFR) Hisse senedi beta
Risksiz fiyat tahminiyle başlayın. Verimi 10 yıllık Hazine bonosunun vadesine (YTM) kullanabilirsiniz - diyelim ki% 4. Ardından, çok çeşitli tahminlere sahip olabilen hisse senedi için beklenen piyasa riski primini alın.
Örneğin, iş riski, likidite riski ve finansal risk gibi faktörlere bağlı olarak% 3 ile% 9 arasında değişebilir. Veya tarihi yıllık piyasa getirilerinden elde edebilirsiniz. Açıklayıcı amaçlar için, uç değerlerden herhangi biri yerine% 6 kullanacağız. Çoğu zaman, piyasa getirisi bir aracı firma tarafından tahmin edilir ve risksiz oranı çıkarabilirsiniz.
Veya stokun beta sürümünü kullanabilirsiniz. Bir hisse senedi için beta çoğu yatırım web sitesinde bulunabilir. Örneğin, sayfanın sağ üst bölümünde bulunan Coca-Cola Company beta sürümü için bu investtopedia.com web sayfasına bakın.
Beta'yı manuel olarak hesaplamak için aşağıdaki regresyon modelini kullanın:
Stok Getirisi = α + βstock Rmarket burada: βstock = Hisse senedi için beta katsayısıRmarket = Piyasadan beklenen getiriα = Verilen risk seviyesi için sabit fazla getiriyi ölçme
β stok, hisse senedi için beta katsayısıdır. Bu, hisse senedi ile piyasa arasındaki pazarın varyansına bölünmesi anlamına gelir. Betanın 1.25 olduğunu varsayacağız.
R piyasası piyasadan beklenen getiridir. Örneğin, S&P 500'ün iadesi, alım satım yapan tüm hisse senetleri ve hatta endeksteki değil, işyeri ile ilgili bazı hisse senetleri için kullanılabilir.
Şimdi, bu üç sayıyı CAPM'yi kullanarak bir araya getirdik:
E (R) = RFR + Stok × (Rmarket −RFR) = 0.04 + 1.25 × (.06 −.04) =% 6.5 burada: E (R) = Gerekli getiri oranı veya beklenen getiriRFR = Risk- free rateβstock = Hisse senedi için beta katsayısıRmarket = Piyasadan beklenen getiri (Rmarket −RFR) = Piyasa riski primi veya ek sistematik riski karşılamak için risksiz oranın üzerindeki getiri
Temettü İndirim Yaklaşımı
Bir diğer yaklaşım, Gordon büyüme modeli (GGM) olarak da bilinen temettü indirimi modelidir. Bu model, hisse senedinin içsel değerini, sabit bir oranda temettü büyümesine göre belirler. Mevcut hisse senedi fiyatını, temettü ödemesini ve temettüler için büyüme oranının bir tahminini bularak, formülü yeniden düzenleyebilirsiniz:
Stok Değeri = k − gD1 burada: D1 = Sharek başına beklenen yıllık temettü = Yatırımcının iskonto oranı veya gerekli geri dönüş oranı = Temettü büyüme oranı
Önemli olarak, bazı varsayımların, özellikle temettünün sabit bir oranda büyümesinin devam etmesi gerekir. Bu nedenle, bu hesaplama sadece hisse başına kâr payı istikrarlı büyüme oranları olan şirketler için geçerlidir.
Kurumsal Finansmanda RRR
Yatırım kararları sadece stoklarla sınırlı değildir. Kurumsal finansmanda, bir şirket bir genişleme veya pazarlama kampanyasına her yatırım yaptığında, bir analist firmanın harcama riskine göre bu harcamaların talep ettiği minimum getiriye bakabilir. Mevcut bir proje diğer potansiyel projelere göre daha düşük getiri sağlıyorsa, proje ilerlemeyecektir. Risk, zaman dilimi ve mevcut kaynaklar dahil olmak üzere birçok faktör, bir projeyle ilerleyip ilerlememeye karar verir. Bununla birlikte, tipik olarak, birden fazla yatırım arasında karar verirken gerekli getiri oranı çok önemli bir faktördür.
Kurumsal finansmanda, bir yatırım kararına bakıldığında, gerekli toplam getiri oranı, ağırlıklı ortalama sermaye maliyeti (WACC) olacaktır.
Sermaye yapısı
Ağırlıklı ortalama sermaye maliyeti
Ağırlıklı ortalama sermaye maliyeti (WACC), bir şirketin nasıl yapılandırıldığına bağlı olarak yeni projelerin finansman maliyetidir. Bir şirket% 100 borç finanse edilirse, maliyeti belirlemek için çıkarılan borcun faizini kullanır ve vergileri (faiz vergiden düşülebilir olduğu için) ayarlarsınız. Gerçekte, bir şirket çok daha karmaşıktır.
Sermayenin Gerçek Maliyeti
Sermayenin gerçek maliyetini bulmak, bir dizi kaynağa dayalı bir hesaplama gerektirir. Hatta bazıları, bazı varsayımlar altında, Modigliani-Miller teoreminde belirtildiği gibi sermaye yapısının alakasız olduğunu iddia edebilirler. Bu teoriye göre, bir firmanın piyasa değeri, kazanç gücü ve dayanak varlıklarının riski kullanılarak hesaplanır. Ayrıca, firmanın yatırımları finanse etme veya temettü dağıtma yönteminden ayrı olduğunu varsayar.
WACC'yi hesaplamak için, finansman kaynağının ağırlığını alın ve karşılık gelen maliyetle çarpın. Bununla birlikte, bir istisna vardır: Vergi oranını eksi olarak borç kısmını bir çarpın, sonra toplamları ekleyin. Denklem:
WACC = Wd + Wps (kps) + Wce (kce) burada: WACC = Ağırlıklı ortalama sermaye maliyeti (firma genelinde gerekli getiri oranı) Wd = borç ağırlığı = Borç finansmanı maliyeti = Vergi oranıWps = İmtiyazlı payların ağırlığıkps = İmtiyazlı payların maliyetiWce = Adi hisse senedi ağırlığı = Ortak hisse senedi maliyeti
Yeni projeleri genişletmek veya almak için kurumsal kararlarla uğraşırken, gerekli getiri oranı, mevcut diğer yatırım fırsatlarının maliyeti ve getirileri göz önüne alındığında, kabul edilebilir minimum getirinin bir ölçütü olarak kullanılır.