Tüccarlar, özellikle yüksek frekanslı tüccarlar, bu verimsizlikler sadece birkaç dakika veya saniye sürse bile piyasadaki düşük fiyatlardan yararlanabilirler. İki S&P 500 ETF gibi iki benzer menkul kıymet arasında veya alım satım değerinin net varlık değerinden (NAV) farklı olduğu tek bir menkul kıymette yanlış fiyatlandırma meydana gelebilir. Piyasa katılımcıları, arbitraj yoluyla her iki tür verimsizliği de kullanabilirler. Arbitraj fırsatlarından yararlanmak, genellikle bir varlığın düşük fiyatla satın alınması veya indirimli olarak alım satım yapılması ve aşırı fiyatlandırılmış bir varlığın satılması veya prim üzerinden alım satım yapılmasını içerir.
Borsa yatırım fonları veya ETF'ler, tahkime tabi tutulabilecek bir varlıktır. ETF'ler, yatırım fonlarına benzer şekilde, bir endeks fonu gibi bir endeks, emtia, tahvil veya varlık sepetini izleyen menkul kıymetlerdir. Ancak, yatırım fonlarının aksine, ETF'ler bir piyasa borsadaki hisse senedi gibi işlem yaparlar. Bu nedenle, tüccarlar hisseleri alıp sattıkça gün boyunca ETF fiyatları dalgalanıyor. Bu işlemler ETF'lerde likidite ve fiyat şeffaflığı sağlar. Yine de, ticaret değeri temel net varlık değerinden biraz sapabileceğinden ETF'leri gün içi yanlış fiyatlandırmaya tabi tutmaktadırlar. Yatırımcılar daha sonra bu fırsatlardan yararlanabilirler.
ETF Arbitrajı: Yaratılış ve Geri Alım
ETF arbitrajı birkaç farklı şekilde ortaya çıkabilir. En yaygın yol, yaratılış ve itfa mekanizmasıdır. Bir ETF yayıncısı yeni bir ETF oluşturmak veya mevcut bir ETF'nin daha fazla hissesini satmak istediğinde, piyasa yapıcısı veya uzmanı olan büyük bir finans kurumu olan yetkili bir katılımcıyla (AP) temasa geçer. AP'nin görevi, ETF firmasının taklit etmeye çalıştığı endeksi taklit etmek ve bu menkul kıymetleri ETF firmasına vermek için eşit oranlarda menkul kıymet satın almaktır. Teminat altına alınan menkul kıymetler karşılığında AP, ETF'nin hisselerini alır. Bu işlem, ETF'nin piyasa değeri değil, menkul kıymetlerin net varlık değerinde yapılır, bu nedenle yanlış fiyatlandırma yapılmaz. Bunun tersi itfa işlemi sırasında yapılır.
Arbitraj fırsatı, ETF'ye olan talep piyasa fiyatını arttırdığında veya azalttığında veya likidite kaygıları yatırımcıların ek ETF hisselerinin oluşturulmasına veya talep edilmesine neden olduğunda ortaya çıkar. Bu zamanlarda, ETF ve dayanak varlıkları arasındaki fiyat dalgalanmaları yanlış fiyatlara neden olmaktadır. Dayanak portföyün NAV'si işlem günü boyunca her 15 saniyede bir güncellenir, bu nedenle bir ETF NAV için indirimli olarak ticaret yapıyorsa, bir şirket ETF'nin hisselerini satın alıp NAV'da satabilir ve tersine satabilir. prim ticareti yapıyor.
Örneğin, ETF A yüksek talep görüyorsa fiyatı NAV'ın üzerine çıkar. Bu noktada AP, ETF'nin aşırı fiyatlandırıldığını veya premium olarak işlem gördüğünü fark edecek. Daha sonra, yaratılış sırasında aldığı ETF hisselerini satacak ve ETF ihraççısı için satın aldığı varlıkların maliyeti ile ETF hisselerinden satış fiyatı arasında bir fark oluşturacak. Ayrıca piyasaya girebilir ve ETF'yi doğrudan daha düşük fiyatlarla oluşturan temel hisseleri satın alabilir, ETF hisselerini daha yüksek bir fiyata açık piyasada satabilir ve spread'i yakalayabilir.
Kurumsal olmayan piyasa katılımcıları, yaratılış veya itfa süreçlerinde rol oynayacak kadar büyük olmasa da, bireyler yine de ETF arbitrajına katılabilirler. ETF A bir prim (veya iskonto) ile sattığında, bireyler temelde bulunan menkul kıymetleri aynı oranlarda satın alabilir (veya kısa satabilir) ve ETF'yi kısa satabilir (veya satın alabilir). Bununla birlikte, likidite sınırlayıcı bir faktör olabilir ve bu arbitrajla meşgul olma kabiliyetini etkiler.
ETF Arbitraj: Çift İşlemler
Başka bir ETF arbitraj stratejisi, aynı ETF'de aynı anda kısa bir pozisyon alırken bir ETF'de uzun pozisyon almaya odaklanmaktadır. Buna çift ticareti denir ve bir ETF'nin fiyatı benzer bir ETF'ye indirimli olduğunda arbitraj fırsatına yol açabilir.
Örneğin, birkaç S&P 500 ETF vardır. Bu ETF'lerin her biri altta yatan endeksi (S&P 500) çok yakından takip etmelidir, ancak herhangi bir noktada gün içi fiyatlar farklı olabilir. Piyasa katılımcıları, düşük fiyatlı ETF'yi satın alarak ve aşırı fiyatlı olanı satarak bu ayrışmadan yararlanabilirler. Bu arbitraj fırsatları, önceki örnekler gibi hızla kapanmaktadır, bu nedenle arbitrajların verimsizliği tanıması ve hızlı hareket etmesi gerekir. Bu tür arbitraj, altta yatan endekse sahip ETF'ler üzerinde en iyi sonucu verme eğilimindedir.
Arbitraj ETF Fiyatlandırmasını Nasıl Etkiler?
ETF'nin arbitrajının, farklılaşma meydana geldiğinde ETF'lerin piyasa fiyatını NAV ile uyumlu hale getirerek piyasaya yardımcı olduğu düşünülmektedir. Ancak, ETF'nin tahkimin piyasa oynaklığını artırıp artırmayacağı ile ilgili sorular ortaya çıkmıştır. Ben-David, Franzoni ve Moussawi'nin “ETF'ler Oynaklığı Artırıyor mu?” Başlıklı bir 2014 araştırması, ETF tahkiminin altta yatan menkul kıymetlerin oynaklığı üzerindeki etkisini inceledi. ETF'lerin ana hisse senedinin günlük oynaklığını% 3, 4 artırabileceği sonucuna vardılar.
Piyasalar aşırı hamlelere sahip olduğunda ETF ile dayanak menkul kıymetler arasında oluşabilecek yanlış fiyatlandırma derecesi ve NAV ile piyasa fiyatının yakınlaşmasına neden olan arbitrajdan elde edilen faydanın aşırı piyasa hamleleri sırasında başarısız olup olmayacağı konusunda başka sorular da bulunmaktadır. Örneğin, 2010'daki flaş çöküşü sırasında ETF'ler, büyük fiyat düşüşleri gören ve aynı zamanda ana endeksten% 10'dan daha fazla geçici yanlış fiyatlandırma yaşayan menkul kıymetlerin çoğunu oluşturdu. Bu, ETF tahkiminin geçici olarak oynaklığı artırdığı veya istenmeyen sonuçları olabileceği izole edilmiş bir olay olmasına rağmen, ek araştırmalar yapılması gerekmektedir.
Alt çizgi
ETF arbitrajı uzun vadeli bir strateji değildir. Yanlışlıklar kısa vadede olur ve bu fırsatlar daha kısa olmasa da dakikalar içinde kapanır. Ancak ETF arbitrajı, arbitrajcı ve pazar için avantajlıdır. Arbitraj, arbitraj kapanırken ETF'nin piyasa fiyatını NAV'ına uygun olarak artırarak spread karını yakalayabilir. Bu pazar avantajlarına rağmen, araştırmalar, ETF tahkiminin, arbitraj yanlış fiyatlandırmayı vurguladığı veya yoğunlaştırdığı için dayanak varlıkların oynaklığını artırabildiğini göstermiştir. Oynaklıktaki algılanan artışın daha fazla araştırmaya ihtiyacı vardır. Bu arada piyasa katılımcıları hisse fiyatı ile NAV arasındaki geçici spreadlerden yararlanmaya devam edecekler.