Açık Harcama Nedir
Açık harcamaları, bir hükümetin harcamaları, mali bir dönemde topladığı gelirlerden yüksek olduğunda ve dolayısıyla bir devlet borç dengesine neden olduğunda veya kötüleştiğinde meydana gelir. Genellikle, devlet açıkları kamu tahvillerinin, özellikle devlet tahvillerinin satılmasıyla finanse edilmektedir. Bir dizi iktisatçı, özellikle Keynesyen gelenekte olanlar, hükümet açıklarının teşvik edici maliye politikasının bir aracı olarak kullanılabileceğine inanıyor.
AŞAĞI KIRMA Açık Harcamaları
Açık harcamaları bir muhasebe olgusudur. Açık harcamalarına katılmanın tek yolu gelirlerin harcamalardan utanmasıyla ortaya çıkar. Bununla birlikte, açık harcamaları ile ilgili çoğu akademik ve siyasi tartışma muhasebe değil ekonomik teori üzerine odaklanmaktadır. Talep tarafı ekonomi teorisine göre, hükümet ekonomi durgunluğa girdikten sonra açık harcamalarına başlayabilir. Maliye politikası olarak açık harcama kavramı tipik olarak İngiliz iktisatçı John Maynard Keynes'e yatırılır. Bununla birlikte, birçok fikri eski merkantilist içeriklerin yeniden yorumlanması veya uyarlanmasıydı.
Aslında, Keynes'in harcama fikirlerinin birçoğu, 1936'da “Genel İstihdam, İlgi ve İstihdam Teorisi” nin Keynes sempozyumu ekonomi üzerine yayınlanmasından önce denenmişti. Örneğin Herbert Hoover, Büyük Depresyon ile 1928 ve 1932 yılları arasındaki Başkanlığı sırasındaki dört yıl boyunca hükümet ve muazzam kamu işleri projelerinde yüzde 50'lik bir artışla mücadele etti.
Keynes'in 1936 kitabı, harcama programlarını açıklamak için akademik ve entelektüel meşruiyet verdi. Tüketici harcamalarındaki düşüşün, devlet açığı harcamalarındaki karşılık gelen bir artışla dengelenebileceğini ve bu nedenle yüksek işsizliği önlemek için doğru talep dengesini koruyacağını ileri sürmüştür. Tam istihdama ulaşıldığında, Keynes pazarın daha rahat bir yaklaşıma dönebileceğine ve açıkın geri ödenebileceğine inanıyordu. Fazladan hükümet harcamalarının enflasyona neden olması durumunda, Keynes hükümetin vergileri kolayca artırabileceğini ve fazladan sermayeyi ekonomiden tahliye edebileceğini savundu.
Açık Harcamaları ve Ekonomik Büyüme
Eksiklik harcamaları çoğu zaman büyümenin yanlısı bir ekonomik politika aparatı olarak yanlış yorumlanır, çünkü muhtemelen taktik zamanla gayri safi yurtiçi hasıla (GSYİH) ile pozitif korelasyon göstermektedir. Ancak, hükümet harcamaları GSYİH'nın bir bileşeni olduğu için, ikisinin birlikte yükselip birlikte düşmesi ampirik bir gerçek değildir.
Keynes, açık harcamalarının ana rolünün durgunluk sırasında artan işsizliği önlemek veya tersine çevirmek olduğunu hissetti. Ayrıca hükümet harcamalarının ikinci bir yararı olduğuna inanıyordu, bir şey “çarpan etkisini” biliyor. Bu teori, 1 dolarlık hükümet harcamalarının toplam ekonomik çıktıyı 1 dolardan fazla artırabileceğini gösteriyor. Keynesyen çarpan için çeşitli ve sonuçsuz sonuçlar veren birçok teorik ve ampirik zorluk vardır.
Birçok iktisatçı, açık harcamalarının, kontrol edilmezse, ekonomik büyümeyi tehdit edebileceğine inanmaktadır. Tutarlı açıklar ile artırılan çok fazla borç, bir hükümetin vergileri artırmasına, enflasyonu artırmanın yollarını aramasına ve borcunu temerrüde düşürmesine neden olabilir. Dahası, devlet tahvillerinin satışı, sermaye piyasalarındaki fiyatları ve faiz oranlarını bozabilecek kurumsal ve diğer özel ihraççıları kalabalıklaştırabilir.