Kayıp ve Zarar Düzeltme Yedeklerinin Poliçe Sahiplerinin Artı Oranına TANIMI
Zarar ve zarar düzeltme karşılıkları, poliçe sahiplerinin fazlalık oranına, sigortacının karşılıksız zararlar için ayrılan karşılıklarının oranı ve borçların muhasebeleştirilmesinden sonra varlıklarına ilişkin inceleme ve zararların düzeltilmesi maliyetidir. Ayrıca, poliçe sahiplerinin fazlası için yedek olarak da adlandırılır, her bir fazlaın ne kadar risk desteklediğini gösterir. Oran genellikle yüzde olarak ifade edilir.
AŞAĞI KAZANMA Kayıp ve Zarar Düzeltme Yedekleri Poliçe Sahiplerinin Artı Oranına Göre
Sigorta şirketleri, üstlendikleri politikalar üzerinde yapılan taleplerden kaynaklanan potansiyel yükümlülükleri karşılamak için bir karşılık ayırmıştır. Rezervler, bir sigortacının belirli bir süre boyunca karşılaşabileceği zararların bir tahminine dayanır, yani rezervler yeterli olabilir veya yükümlülüklerini karşılayamayabilir. Rezerv miktarının tahmin edilmesi, üzerinde anlaşılan politika türlerine göre aktüeryal tahminler gerektirir.
Hak Talepleri İçin Yeterince Kenara Koymak
Sigortacıların bir talebi işleme koyarken çeşitli hedefleri vardır: taahhüt ettikleri politikalarda belirtilen sözleşme avantajlarına uymalarını, hileli iddiaların yaygınlığını ve etkisini sınırlamalarını ve aldıkları primlerden kar elde etmelerini sağlayın. Sigorta şirketleri öngörülen yükümlülükleri karşılamak için yeterince yüksek bir rezerv bulundurmalıdır. Zarar ve zarar düzeltme rezervlerinin poliçe sahiplerinin fazlasına oranı ne kadar yüksek olursa, sigorta şirketi potansiyel yükümlülüklerini karşılamak için poliçe sahibi fazlasına ne kadar bağımlı olursa ve iflas etme riski o kadar fazladır. Dosyalanan hasarların sayısı ve kapsamı, yedekte ayrılan tahmini tutarı aşarsa, sigortacı, alacakları ödemek için karını tüketmek zorundadır.
Düzenleyiciler, özellikle oran yüksekse potansiyel ödeme gücü sorunlarının bir göstergesi olduğu için, poliçe sahiplerinin fazlalık oranına zarar ve zarar düzeltme rezervlerine dikkat etmektedir. Ulusal Sigorta Komisyoncuları Birliği'ne (NAIC) göre, yüzde 200'den az bir oran kabul edilebilir. Bazı sigorta şirketlerinin kabul edilebilir oranlardan daha yüksek oranları varsa, bu, sigorta şirketlerinin kar ödemek için rezervlere çok derinlere ulaşmış olabileceğinin bir göstergesi olabilir.
NAIC'nin Düzenleyici Bilgi Sistemi (IRIS), devlet sigorta departmanlarına kendi eyaletlerinde faaliyet gösteren sigortacıların mali durumlarının analizini sağlamak için tasarlanmış bir analitik ödeme gücü araçları ve veri tabanları koleksiyonudur. Birçok eyalette, tüketiciler orada çalışan sigorta şirketleri için IRIS verilerine de erişebilirler.
Bu oranların yıldan yıla büyük ölçüde değişebileceğini ve düşük bir oranın mutlaka bir sigortacının iflas ettiğinin veya olmayacağının bir işareti olmadığını unutmayın.