Sermaye bütçelemesinde, projeler genellikle bir projedeki iç verim oranı (IRR) ile engelleme oranı veya kabul edilebilir minimum getiri oranı (MARR) karşılaştırılarak değerlendirilir. Bu yaklaşımda, IRR engel oranına eşit veya daha yüksekse, projenin onaylanması muhtemeldir. Değilse, proje genellikle reddedilir.
Engel Oranı (MARR)
Engel oranı, şirketin veya yöneticinin bir projeye yatırım yaparken kazanmayı beklediği minimum ücrettir. Diğer yandan IRR, bir projeden elde edilen pozitif ve negatif tüm nakit akışlarının net bugünkü değerinin (NPV) sıfıra eşit olduğu faiz oranıdır.
Projeler ayrıca, nakit girişlerinin bugünkü değeri ile nakit çıkışlarının bugünkü değeri arasındaki farkı temsil eden NPV'yi hesaplamak için gelecekteki nakit akışlarının engel oranına göre indirgenmesiyle de değerlendirilir.
Genellikle engel oranı, sermaye maliyeti ile özkaynak maliyetinin ve borç maliyetinin bir birleşimi olan şirketin sermaye maliyetlerine eşittir. Yöneticiler genellikle daha riskli projeler için veya şirket birden fazla yatırım fırsatını karşılaştırırken engel oranını yükseltir.
İç Verim Oranı (IRR)
IRR, finansal profesyoneller tarafından hisse senetlerinin veya tahvillerin vadesine ilişkin getiriler gibi diğer yatırımların beklenen getirilerini hesaplamak için de kullanılır.
Projeleri IRR'yi MARR ile karşılaştırarak değerlendirmek nispeten basit olsa da, bu yaklaşımın bir yatırım stratejisi olarak belirli sınırlamaları vardır. Örneğin, geri dönüşün büyüklüğünün aksine, yalnızca geri dönüş oranına bakar. 20 dolar getiren 2 dolarlık yatırımın, bir şirkete 4 milyon dolar getiren 2 milyon dolarlık yatırımdan çok daha yüksek getiri oranı olacaktır.
IRR, yalnızca nakit çıkışının ardından bir veya daha fazla girişin olduğu projelere ve yatırımlara bakıldığında kullanılabilir. Ayrıca, bu yöntem çeşitli projelerin farklı sürelere sahip olma olasılığını dikkate almaz.