Şirketler sıklıkla satılan malların veya COGS'nin maliyetini belirlemek için ilk giren ilk çıkar (FIFO) yöntemini kullanır. FIFO yöntemi, bir şirketin aldığı ilk ürünlerin aynı zamanda sattığı ilk ürünler olduğunu varsayar. Şirket, gelir tablosunda en eski maliyetleri rapor ederken, mevcut envanteri en son maliyetleri yansıtacaktır. FIFO, değişken stok maliyetleri olan bir işletmede COG'leri hesaplamak için iyi bir yöntemdir.
Amerika Birleşik Devletleri'nde LIFO envanter değerleme yöntemi kabul edilirken, Uluslararası Finansal Raporlama Standartları (UFRS) tarafından tartışmalı olarak kabul edilmiş ve yasaklanmıştır.
Satılan Malların Maliyetini Hesaplamak için FIFO Yöntemi Örneği
Örneğin, John bir şapka mağazasına sahiptir ve tüm şapkalarını aynı satıcıdan birim başına 5 $ karşılığında sipariş eder. Ağustos başında envanterinde 100 adet bulunuyor. Ayın ortasında, satıcısı birim başına fiyatı 6 dolara çıkarıyor. Ağustos ayı boyunca, John 200 şapka daha sipariş eder: birim başına 5 $ 'dan 100 şapka ve birim başına 6 $' dan 100 şapka.
Ağustos sonunda 250 şapka sattı. FIFO ile, ilk önce kalan ünite şapka başına 5 $, ardından ünite şapka başına 6 $ satıldığı varsayılmaktadır. John'un Ağustos ayı için COGS değeri 1.300 dolar. FIFO, eski envanterin tamamının ilk satıldığını varsaydığından, John'un kalan envanteri, birim başına en son satın alınan fiyat olan 6 ABD Doları kullanılarak hesaplanır ve bu durum, envanter ağının Ağustos ayı için 300 ABD doları olmasını sağlar.
Gerçek bir satış modeli FIFO nakit akışı varsayımına tam olarak uymayabilir, ancak yine de COGS'yi belirlemek için doğru bir yöntemdir ve hem genel kabul görmüş muhasebe ilkeleri (GAAP) hem de Uluslararası Finansal Raporlama Standartları (IFRS) tarafından izin verilir.
Satılan Malların Maliyetini Belirlemek İçin FIFO Alternatifleri
Son Giriş, İlk Çıkış (LIFO) Yöntemi
Son olarak, ilk olarak (LIFO), bir şirketin satılan malların maliyetine değer vermek için kullanabileceği bir başka envanter maliyetleme yöntemidir. Bu yöntem FIFO'nun tam tersidir. Önce en eski envanterini satmak yerine, LIFO yöntemini kullanan şirketler ilk olarak en yeni envanterini satarlar. Bu senaryoda, içindeki son öğe ilk çıkan öğedir.
Bazı şirketler için, envanter maliyetlendirmesi için LIFO yöntemini kullanmanın faydaları vardır. Örneğin, fiyatı sık sık artan mallar satan şirketler, borçlu olunan vergilerde bir indirim elde etmek için LIFO'yu kullanabilirler.
Ortalama Maliyet Yöntemi
Ortalama maliyet yöntemi, bir başka envanter maliyetleme yöntemidir. Bu yöntemle şirketler, belirli bir sürede satın alınan veya üretilen malların toplam maliyetini toplar. Bu tutar daha sonra şirketin aynı dönemde satın aldığı veya ürettiği kalem sayısına bölünür. Bu, şirkete ürün başına ortalama bir maliyet verir. Şirket, satılan malların maliyetini belirlemek için dönem içinde satılan kalem sayısını kalem başına ortalama maliyetle çarpmaktadır.
Ortalama maliyet yönteminin sadeliği, ana faydalarından biridir. Ortalama bir maliyet yöntemi uygulamak daha az zaman ve emek gerektirir, böylece şirket maliyetlerini düşürür. Yöntem, çok sayıda nispeten benzer ürün satan şirketler için en iyi yöntemdir.