Ölüm Bonosu Nedir
Ölüm bonosu, bazı transfer edilebilir hayat sigortası poliçelerinin bir araya getirilmesiyle elde edilen hayat sigortası tarafından desteklenen bir teminattır. İpoteğe dayalı menkul kıymetlere benzer şekilde, hayat sigortası poliçeleri birleştirilir, tahviller halinde yeniden paketlenir ve yatırımcılara satılır.
Bir hayat uzlaştırma şirketi mevcut politikaları satın alacak ve bunları yatırım ürününe yeniden paketleyecek bir finansal kuruma satacaktır.
AŞAĞI KIRMAK Death Bond
Ölüm bonoları yatırımcılara standart finansal risklerden daha az etkilenen alışılmadık bir araç sağlar. Ölüm bağı tutma riski, altında yatan sigortalı kişiye aittir. Kişi beklenenden daha uzun yaşarsa, tahvilin getirisi düşmeye başlar. Bununla birlikte, dayanak bir varlık havuzundan ölüm bonolarının yaratılması nedeniyle, bir poliçeyle ilişkili risk yayılmaktadır. Dağınık risk enstrümanları daha kararlı hale getirir.
Genel olarak, bir hayat sigortası poliçe sahibi, poliçelerini bir hayat uzlaştırma şirketine aktarır. Bunun karşılığında, uzlaştırma şirketi sigorta poliçesinin nakit teslim değerinden daha fazlasını ödeyecektir. Nakit teslim değeri daima nominal değerden veya ölüm parasından daha düşüktür. Hayat uzlaştırma şirketi, politikayı bir yatırım bankasına yeniden satmaktadır. Banka daha sonra hayat sigortasını havuzlara yatırır ve yatırımcılara satılacak tahvillere yeniden paketler.
Ölüm Bonolarının Artıları
- Ölüm bonosu, yatırımcılara emtia, konut ve diğer finansal piyasalarda varlık gösterebilir. Piyasa güçlerinden etkilenmeyen yüksek bir verime sahiptirler. Gerçekten de, eğer hayat sigortası poliçesi satıcısı daha erken ölürse, alıcı fayda görecektir..
Ölüm Bonosu Eksileri
- Ölüm tahvillerinin getirileri mütevazıdır. Genellikle ABD Hazinelerinden daha yüksek, ancak özsermaye yatırımlarından daha azdırlar. Bazıları ölüm tahvilleri ve hayat sigortası poliçelerinin menkul kıymetleştirilmesi konusundaki endişelerini dile getirerek, 2008-09 döneminde subprime erimesine ve konut piyasasının çöküşüne katkıda bulunan teminatlı borç yükümlülükleri (CDO) ile karşılaştırmalar yapmıştır. Endüstri için herhangi bir düzenleme veya gereklilik olmadığından, neredeyse herkes kapısına bir işaret asabilir ve yaşam-yerleşim işine karışabilir. Bu gözetim eksikliği, yatırımcıların portföyleri için uygun ölüm tahvillerinin ne kadar riskli olacağı konusunda yeterli bilgi edinmesini çok zorlaştırmaktadır.
Ölüm Bonolarının Tarihi
Ölüm bağları 1980'lerde kökenlerini kentsel yerleşimlere kadar takip edebilir. Bu süre zarfında, AIDS ve diğer ölümcül hastalar pahalı ilaçlarını ödemek için paraya ihtiyaç duydular, bu yüzden hayat sigortası poliçelerini satmaya başladılar ve ön ödemeleri yapıldı. Politika ödemeleri, hastalar öldüğünde tamamen ödenen politikayı alacak olan alıcılar tarafından üstlenilmiştir.