Ortalama Özkaynak Kârlılığı Nedir (ROAE)
Ortalama özkaynak karlılığı (ROAE), bir şirketin performansını ortalama özkaynaklarına dayalı olarak ölçen finansal bir orandır. Tipik olarak, ROAE bir şirketin mali yıl içindeki performansını ifade eder, bu nedenle ROAE payı net gelirdir ve payda, yılın başında ve sonunda özkaynak değerinin toplamının 2'ye bölünmesiyle hesaplanır.
Ortalama Özkaynak Kârlılığını (ROAE) Anlama
Performansın belirleyicisi olan özkaynak karlılığı (ROE), net gelirin bilançoda sona eren özkaynak değerine bölünmesiyle bulunur. Bu hisse senedi değeri, son dakika hisse senedi satışlarını, hisse geri alımlarını ve temettü ödemelerini içerebilir. Bu, ROE'nin bir işletmenin bir süre boyunca gerçek getirisini doğru bir şekilde yansıtmayabileceği anlamına gelir. Ortalama özkaynak kârlılığı (ROAE), bir şirketin kurumsal kârlılığını daha doğru bir şekilde tasvir edebilir, özellikle özkaynakların değeri bir mali yıl boyunca önemli ölçüde değişmişse. ROAE, hissedarın özkaynaklarının ortalama özkaynaklara dönüştürüldüğü şirket kârlılığının özkaynak karlılığı (ROE) ölçüsünün düzeltilmiş bir versiyonudur. Temel olarak, bir analist net geliri hissedarların özkaynağına bölmek yerine net geliri, yılın başında ve sonunda özkaynak değerinin toplamına böler ve 2'ye böler.
Net gelir, faaliyet raporunda gelir tablosunda bulunur. Özkaynaklar faaliyet raporunda bilançonun altında bulunur. Gelir tablosu tüm yıldaki işlemleri yakalarken, bilanço zaman içinde anlık görüntüdür. Sonuç olarak, analistler net geliri bilanço satır kalemleri için dönem başlangıcına ve dönemine göre ortalamaya bölerler. Eğer bir işletme özkaynaklarında nadiren önemli değişiklikler yaşarsa, muhtemelen hesaplama paydasında ortalama bir özkaynak rakamı kullanmak gerekli değildir.
Mali yılda özkaynakların çok az değişmediği veya çok az değişmediği durumlarda, ROE ve ROAE sayıları aynı veya en azından benzer olmalıdır.
ROAE Yorumu
Yüksek bir ROAE, bir şirketin her bir dolar özkaynak için daha fazla gelir yarattığı anlamına gelir. Ayrıca analiste, şirketin kârlılık, varlık devir hızı veya kaldıraç gibi daha yüksek getiri elde etmek için hangi kaldıraçları çektiği hakkında bilgi verir. Bu üç ölçümün ürünü ROAE'ye eşittir. Kâr marjı, işletme verimliliği hakkında bilgi sağlar ve net gelirin satışlara bölünmesiyle bulunur. Ortalama varlık devri, varlık verimliliğinin bir ölçüsüdür ve satışların ortalama toplam varlıklara bölünmesiyle hesaplanır. Ortalama varlıkların ortalama hisse senedi özkaynağına bölünmesiyle ölçülen finansal kaldıraç, firmanın borç seviyesinin bir ölçüsüdür.
ROAE oranı kârlılık, işletme verimliliği ve borçtan kaynaklanmaktadır. Kaldıraç, net geliri artırmadan ROAE'yi artırır. Sonuç olarak, analistlerin, artan bir ROAE'nin artan borç ve artan borç yerine üretkenlikten kaynaklandığından emin olmak için yüksek ROAE önlemlerini diğer getiri oranlarıyla doğrulamaları önemlidir.