Mikro sigorta ürünleri, düşük gelirli hane halklarına veya çok az birikimi olan ve özellikle düşük değerli varlıklar ve hastalık, yaralanma veya ölüm tazminatı için özel olarak hazırlanmış kişilere kapsama alanı sunar.
Mikro Güvencenin Bozulması
Mikrofinansın bir bölümü olarak, mikro sigorta, düşük gelirli ailelere, ihtiyaçlarına göre uyarlanmış sigorta planları sunarak yardımcı olmaktadır. Mikro sigorta genellikle mevcut sigorta piyasalarının verimsiz olduğu veya mevcut olmadığı gelişmekte olan ülkelerde bulunur. Teminat değeri olağan sigorta planından daha düşük olduğundan, sigortalılar çok daha küçük prim öderler.
Mikro sigorta, düzenli sigorta gibi çok çeşitli riskler için mevcuttur. Bunlar hem sağlık risklerini hem de mülkiyet risklerini içerir. Bu risklerden bazıları arasında ürün sigortası, hayvancılık / sığır sigortası, hırsızlık veya yangın sigortası, sağlık sigortası, süreli hayat sigortası, ölüm sigortası, sakatlık sigortası ve doğal afetler sigortası vb.
Geleneksel sigorta gibi mikro sigorta da, küçük birim büyüklüğüne ve tek topluluk düzeyindeki faaliyetlerine bakılmaksızın risk havuzlaması kavramını temel alır. Mikro sigorta, birden çok küçük birimi daha büyük yapılarda birleştirerek hem sigorta işlevlerini hem de destek yapılarını geliştiren risk havuzları ağları oluşturur.
Mikrogüvenlik Uygulama Yöntemleri
Mikro sigortanın sağlanması bir sorundur. İlgili kuruluş, kurum ve sağlayıcıya göre farklılık gösterebilen çeşitli yöntemler ve modeller mevcuttur. Genel olarak, bir müşteri tabanına mikro-sigorta sağlamak için dört ana yöntem vardır: ortak-aracı modeli, sağlayıcı odaklı model, tam hizmet modeli ve topluluk tabanlı model:
- Ortak-aracı modeli: Bu model, mikro-sigorta şeması ile bir aracı arasındaki ortaklığa dayanmaktadır. Bazı durumlarda üçüncü taraf bir sağlık kuruluşu. Mikrogüvenlik şeması, ürünlerin müşterilere teslim edilmesinden ve pazarlanmasından sorumluyken, ajan tasarım ve geliştirme için tüm sorumluluğu elinde tutar. Bu modelde, mikro-sigorta programları sınırlı riskten yararlanır, ancak kontrolleri ile sınırlıdır. Tam hizmet modeli: Bu modelde, mikro sigorta planı her şeyden sorumludur; harici sağlık hizmeti sağlayıcılarıyla birlikte çalışan ürünlerin hem tasarımı hem de müşterilere teslimi. Tam kontrolden yararlanırken, tam hizmet modelinin dezavantajı yüksek risklerdir. Sağlayıcı odaklı model: Bu modelde, sağlık hizmeti sağlayıcısı mikro sigorta planıdır ve tam hizmet modeline benzer şekilde tüm operasyonlardan, teslimattan, tasarımdan ve hizmetten sorumludur. Bu yöntemin bu dezavantajı, sunulabilecek ürün ve hizmetlerin sınırlamalarıdır. Topluma dayalı / karşılıklı model: Bu yöntemde, politika sahipleri veya müşteriler, hizmet sunmak için harici sağlık hizmeti sağlayıcılarıyla birlikte çalışarak her şeyi yürütür. Bu model, ürünleri daha kolay ve etkili bir şekilde tasarlama ve pazarlama kabiliyeti açısından avantajlıdır, ancak küçük boyut ve operasyon kapsamı etkinliği sınırlar.