Mart 2015 itibarıyla bütçe açıklarının en fazla olduğu ülkeler sırasıyla Kuveyt, Makao, Kongo Cumhuriyeti, Norveç ve Brunei'dir. Bu, bütçe açıklarının, tüm ülkeleri eşit bir oyun alanına sokan gayri safi yurtiçi hasılanın (GSYİH) yüzdesi olarak incelenmesine dayanmaktadır. Mutlak bütçe açığı açısından bakmak çok farklı bir sonuca yol açacaktır, ancak daha büyük ülkelere doğru eğri olacaktır.
Bu liste bile biraz çarpıktır; yıl içinde% 50'den fazla düştüğü için 2014 yılında petrolün ani zayıflığını yansıtmaktadır. Bu ülkelerin bütçelerinin çoğu, petrol fiyatlarının çok daha yüksek olduğu varsayımları ile yapıldı. Petrol fiyatları önceki veya gelecek yıllarda daha yüksek olsaydı, bu liste petrol ithalatçısı olan ülkelerden oluşacaktı.
Bütçe açıkları, hükümet harcamalarının genellikle yıllık bazda hesaplanan gelirleri aştığı tutardır. Hükümet farkı telafi etmek veya tasarruflarına dalmak için tahvil ihraç etmek zorundadır. Bir ülkenin tahvillerindeki faiz oranları, piyasanın ülkenin borcunu geri ödeme kabiliyetini değerlendirmesiyle belirlenir. Artan açıklar, özellikle de bir ülkenin yeterli tasarrufları yoksa, daha yüksek oranlara yol açar.
Zaman içinde bütçe açıkları bir ülkenin ulusal borcunu oluşturur. Her yıl açık ya da fazlası borcun gidişatını belirler. Bütçe açıkları, daha geniş ekonomiyle güçlü bir şekilde ilişkilidir.
Artan ekonomik faaliyet vergi gelirlerinde artışa neden olmaktadır. Ayrıca, daha fazla kişi istihdam edildiğinde devlet hizmetlerine olan talep azalmaktadır. Güçlü bir ekonomi gelirleri artırır ve harcamaları azaltır. Buna karşılık, zayıf bir ekonomi vergi gelirlerini bastırırken, devlet hizmetlerine olan talebi arttırmaktadır.