Kamusal mallar iki özellik ile tanımlanır. Bunlardan biri hariç tutulamıyor, yani mallar için ödeme yapmayanlar bile bunları kullanabiliyor. Diğeri rekabete aykırıdır, yani bir kişinin bir malı kullanması diğerlerinin elverişliliğini azaltmaz. Kamu mallarının çoğu, belediye, eyalet veya federal hükümetler tarafından sağlanır ve vergi doları ile finanse edilir. Kamusal malların yaygın örnekleri arasında ulusal savunma, polis ve itfaiye hizmetleri ve sokak lambaları sayılabilir. Kamu mallarının bir kısmının veya tamamının özelleştirilmesi gerektiğini düşünen insanlar, bunu, serbest sürücü problemini ortadan kaldırma arzusu ve fiyatı düşürmek ve verimliliği artırmak için rekabetin dahil edilmesi gibi çeşitli argümanlara dayanarak yaparlar.
Devre dışı
Kamu mallarının dışlanamaz olması, serbest sürücü sorununa yol açan şeydir. İnsanlar bu malları veya hizmetleri ödemeden kullanabilirler. Örneğin, vergi ödemeyen ABD vatandaşları ve sakinleri hala askeri koruma ve ulusal savunmadan yararlanmaktadır. Kamu malları sağlama maliyetlerinin birçoğu sabit maliyet olduğundan, serbest sürücüler diğer herkese ödenmesi için ödeme yapma yükünün artmasına neden olur. Bu konunun bir sonucu zorla binici problemidir. Vergilendirme yoluyla, birçok insan, çocuksuz yetişkinlerin devlet ilkokul ve ortaokullarına katkısı gibi, kullanmadığı kamu mallarının ödemesine yardımcı olmaya zorlanmaktadır. Serbest biniciler ödeme yapanlardan daha fazla olduklarında, ikincisi maliyetin makul olmayan yüksek bir kısmını omuzlamak zorundadır.
Kamu mallarının özelleştirilmesi, serbest sürücü sorununu ve buna bağlı olarak zorla sürücü sorununu ortadan kaldıracaktır, çünkü özel mülkiyet altında, mal sağlayıcıları müşterileri doğrudan ücretlendirebilir ve ödeme yapmayanları hariç tutabilir. Örneğin, özel mülkiyet altındaki bir itfaiye, hizmet alanındaki ev sahiplerinin yangından korunmalarını talep edebilir. Bu modeli kullanarak, mal sahipleri, yangından korunma hizmeti için ödemek isteyen herkesi, tüm mükellef olmayanların hizmet verebilmesi için bir ödeme alt kümesinden çok fazla para talep etmek zorunda kalmadan adil bir fiyat talep edebilirler.
Kamu Sektörüne Karşı Rekabet
Rekabet, özel sektördeki işletmeleri fiyatları düşük tutmaya zorlarken, kamu sektörünün böyle bir kısıtlaması yoktur. Hükümet belirli bir mal veya hizmeti sağlamak için para bulmakta güçlük çektiğinde, sadece daha fazla para basabilir veya vergi toplayabilir. Özel şirketler bu lüksden yoksun oldukları için, karlar düştüğünde tek başvuruları verimliliği artırmak ve daha iyi hizmet sunmaktır. Kamu sektörü, büyük genel giderlere, karmaşık prosedürlere ve aşırı idari maliyetlere sahip olduğu bilinmektedir. Özel sektördeki bir iş ise, bürokrasiyi kesemez ve idari maliyetleri mümkün olduğunca düşük tutamazsa rekabet tarafından yenilir. Kamu mallarını özelleştirmek, argüman devam ediyor, tüketicilere mümkün olduğunca verimli bir şekilde teslim edilmelerini ve piyasanın taşıyacağı en düşük fiyatta olmasını sağlıyor.