Sabit Getiri Yöntemi Nedir?
Sabit getirili yöntem, ikincil piyasada işlem gören bonoların tahakkuk etmiş iskontolarını hesaplamanın bir yoludur. Sabit verim yöntemi, kabul edilebilir tahakkuk yöntemine bir alternatiftir ve genellikle ikinci yöntemden daha düşük bir tahakkuk tahakkukuna yol açmasına rağmen; ayrıca daha karmaşık hesaplamalar gerektirir.
Sabit Getiri Yöntemi Açıklaması
Vergi amacıyla, iskonto edilebilir tahakkuk yöntemi ve sabit getiri yöntemi, bir iskonto bonosu veya sıfır kuponlu bono üzerindeki getiriyi hesaplamak için kullanılabilir. Rasgele tahakkuk yöntemi, ödenen tutar yerine tahakkuk eden gelir veya giderlerin tutarını hesaplar ve sabit getiri yönteminden daha fazla iskonto tahakkuku ile sonuçlanır. Tahvilin piyasa indiriminin, tahvilin vade tarihinden satın alma tarihinden sonraki gün sayısına bölünmesi ve yatırımcının tahvili fiilen tuttuğu gün sayısıyla çarpılmasıyla hesaplanır.
Sabit verim hesaplaması, raporlanabilir tahakkuk yöntemi kadar kolay bir yöntem değildir. Sabit getiri miktarı, düzeltilmiş bazın ihraçtaki getiri ile çarpılması ve sonra kupon faizinin çıkarılması suretiyle hesaplanır. Bu yöntem aynı zamanda etkin veya bilimsel amortisman yöntemi olarak da bilinir.
Sıfır kuponlu bono, bononun ömrü boyunca faiz veya kupon ödememektedir. Bunun yerine, bu tahviller iskonto edilir ve tahvil yatırımcıları vade sonunda nominal değerine geri ödenir. Örneğin, nominal değeri 100 $ olan bir sıfır kuponlu tahvil 75 $ karşılığında satın alınır. Vade tarihinde, tahvil sahibi, sıfır kuponlu tahvilin tam nominal değerine geri ödenir. Bu tahviller kupon ödemiyor olsa da, İç Gelir Servisi (IRS) sıfır kupon tahvil sahiplerinin tahvilden kazanılmış olan faizi vergi amaçlı gelir olarak rapor etmesini zorunlu kılmaktadır. Sabit getiri yöntemini kullanan bir tahvil sahibi, her yıl ne kadar indirim yapabileceğini belirleyebilir.
Nasıl hesaplanır
Sabit getirili yöntem tahvil iskontolarının biriktirilmesi yöntemidir, bu iskontolu tahvilin değerinin, nominal değere eşit oluncaya kadar zaman içinde arttığı göz önüne alındığında, zaman içinde kademeli bir artış anlamına gelir. Sabit getirili yöntemde ilk adım, vadeye kadar elde tutulan bir tahvilden kazanılacak verim olan vadeye getirinin (YTM) belirlenmesidir. Örneğin, sıfır kuponlu tahvil, 10 yıllık vade tarihine sahip 75 $ için verilir. Vadeye kadar olan verim, verimin ne sıklıkta birleştirildiğine bağlıdır. IRS, vergi mükellefinin verimi hesaplamak için hangi tahakkuk döneminin kullanılacağını belirlemede esnekliğe izin verir. Basitlik adına, bu örnek için her yıl bileşik olduğunu varsayalım. Bu nedenle YTM şu şekilde hesaplanabilir:
100 ABD doları nominal değer = 75 ABD doları x (1 + r) 10
100 $ / 75 $ = (1 + r) 10
1.3333 = (1 + r) 10
r =% 2.92
Bu tahvil üzerindeki kupon oranının% 2 olduğunu varsayalım (benzer faiz ödeyen tahvillerin% 2 ödediğini varsayarak). 1 yıl sonra (yıllık olarak bir araya geldiğimizi unutmayın), tahvilin tahakkuku:
Tahakkuk dönemi1 = (75 $ x 2, 92 $) - Kupon faizi
Tahakkuk dönemi1 = 2, 19 $ - 2 $
Tahakkuk dönemi1 = 0, 19 ABD doları
75 dolarlık alış fiyatı, tahvilin ihraç sırasındaki dayanağını temsil eder. Ancak, sonraki dönemlerde temel alım fiyatı artı tahakkuk eden faiz haline gelir. Örneğin, 2. yıldan sonra, tahakkuk şu şekilde hesaplanabilir:
Tahakkuk dönemi2 = - 2 $
Tahakkuk dönemi2 = 0, 20 ABD doları
Dönem 3 ila 10, cari dönemin temelini hesaplamak için önceki dönemin tahakkuku kullanılarak benzer bir şekilde hesaplanabilir.
Sezgisel olarak, bir iskonto tahvilinin pozitif tahakkuku vardır; diğer bir deyişle, temel toplanır.
Benzer şekilde, prim tahvilin faizi de sabit getiri yöntemi kullanılarak belirlenebilir. Prim tahvili tahvilin nominal değerinden daha yüksek bir fiyata verilir. Tahvilin değeri, vadede kalana kadar zamanla azalır. Bir prim tahvili üzerindeki iskontolu faiz negatiftir ve sabit getirili yöntem tahvil primlerini amortismana tabi tutar. Dolayısıyla, prim tahvilin olumsuz tahakkuku olacaktır.
Tahvil satın alındığında ya sabit getirili ya da ölçülebilir tahakkuk yöntemini kullanma kararı verilmelidir. Bu karar geri döndürülemez ve IRS'nin IRS Yayını 1212'de ana hatları verildiği gibi bilgisayar vergilendirilebilir orijinal sorun indirimine (OID) öngördüğü yönteme benzer.