Otonom Harcama nedir?
Özerk bir harcama, bir ekonominin, aynı ekonominin gerçek gelir seviyesinden etkilenmeyen toplam harcamalarının bileşenlerini açıklar. Bu tür harcamalar, hükümet düzeyinde veya bireysel düzeyde gerçekleşen otomatik ve gerekli kabul edilir. Klasik iktisat teorisi, özerk harcamalardaki herhangi bir artışın, daha büyük bir artış olmasa bile, GSYİH gibi toplam çıktıda en azından eşdeğer bir artış yaratacağını belirtmektedir.
Otonom Harcamaları Anlamak
Gelirden bağımsız olarak özerk bir harcama yükümlülüğü yerine getirilmelidir. İhtiyaç gelirlere göre değişmediği için doğada bağımsız kabul edilir. Genellikle, bu masraflar bir özerklik durumunu sürdürme yeteneği ile ilişkilidir. Özerklik, uluslarla ilgili olarak, kendi kendini yönetme yeteneğini içerir. Bireyler için, belli bir düzeyde toplumsal olarak kabul edilebilir bağımsızlık içinde işlev gösterme yeteneğini ifade eder.
Özerk bir harcama olarak değerlendirilmek için, harcamaların temel düzeyde bir işlevi veya bireysel anlamda hayatta kalmayı sürdürmesi için genellikle gerekli olduğu düşünülmelidir. Genellikle, bu harcamalar kişisel harcanabilir gelir veya milli gelirden bağımsız olarak değişmez. Otonom harcama, temel bir yaşam standardını sürdürmek için gereken tüm mali yükümlülükler de dahil olmak üzere otonom tüketime bağlıdır. Bunların dışındaki tüm giderler, harcanabilir gelirdeki değişikliklerden etkilenen endüklenen tüketimin bir parçası olarak kabul edilir.
Kişisel gelirin yetersiz olduğu durumlarda, özerk masraflar hala ödenmelidir. Bu ihtiyaçlar kişisel tasarruflar, kredi ve kredi kartları gibi tüketici borçlanma mekanizmaları veya çeşitli sosyal hizmetler kullanılarak karşılanabilir.
Önemli Çıkarımlar
- Otonom harcamalar, bir ekonomideki gelir düzeyine bakılmaksızın, bir hükümet tarafından gerekli olan ve yapılan harcamalardır. Çoğu hükümet harcamaları, bir ulus işletmek gerektiğinden özerk harcama olarak kabul edilir. Özerk harcamalar özerk tüketim ile ilgilidir, çünkü temel bir yaşam standardını sürdürmek gerekir. Faiz oranları ve ticaret politikaları gibi dış faktörler özerk harcamaları etkiler.
Özerk Harcamalar ve Gelir Düzeyleri
Özerk harcama olarak nitelendirilen yükümlülükler değişmese de, kendilerine yönelik gelir tutarı değişebilir. Örneğin, bireysel anlamda, gıda ihtiyacı özerk bir harcama olarak nitelendirilir, ancak ihtiyaç, gıda pullarının kullanımından beş öğünlü bir restoranda her öğünü yemeye kadar çeşitli şekillerde yerine getirilebilir. Gelir düzeyi ihtiyacın nasıl karşılandığını etkileyebilse de, ihtiyacın kendisi değişmez.
Hükümetler ve Özerk Harcamalar
Hükümet harcamalarının büyük çoğunluğu özerk harcamalar olarak nitelendirilmektedir. Bunun nedeni, harcamanın genellikle bir ulusun etkin işleyişi ile ilgili olması ve minimum standartları korumak için gereken bazı harcamaları yapmasıdır.
Özerk Harcamaları Etkileyen Faktörler
Teknik olarak, özerk harcamalar dış faktörlerden etkilenmez. Ancak gerçekte, çeşitli faktörler özerk harcamaları etkileyebilir. Örneğin, faiz oranları bir ekonomideki tüketim üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Yüksek faiz oranları tüketime zarar verebilirken düşük faiz oranları onu teşvik edebilir. Buna karşılık, bu bir ekonomi içindeki harcamaları etkiler.
Ülkeler arasındaki ticaret politikaları, vatandaşları tarafından yapılan özerk harcamaları da etkileyebilir. Ucuz mal üreticisi ihracatlara vergi yüklerse, dış coğrafyalar için bitmiş ürünleri daha pahalı hale getirme etkisi olacaktır. Hükümetler ayrıca bireyin vergiler yoluyla özerk harcamaları üzerinde kontroller uygulayabilir. Temel bir hanehalkının vergilendirilmesi ve ikame mevcut olmaması durumunda, buna ilişkin özerk harcamalar azalabilir.
Otonom Harcama Örnekleri
Bireysel gelir ya da vergilendirme geliri olarak sayılabilecek gelir düzeylerinden bağımsız olarak kabul edilen harcama sınıflarından bazıları, devlet harcamaları, yatırımlar, ihracat ve gıda ve barınma gibi temel yaşam harcamalarıdır.