Modern Portföy Teorisi (MPT), yatırımcı ve portföy yönetiminde, bir yatırımcının portföydeki çeşitli varlıkların oranlarını değiştirerek bir portföyün belirli bir risk seviyesi için beklenen getirisini nasıl en üst düzeye çıkarabileceğini gösteren bir teoridir. Beklenen getiri düzeyi göz önüne alındığında, bir yatırımcı portföyün yatırım ağırlıklarını değiştirerek bu getiri oranı için mümkün olan en düşük riski elde edebilir.
Modern Portföy Teorisinin Varsayımları
MPT'nin kalbinde risk ve getirinin doğrudan bağlantılı olduğu fikri, yani yatırımcının beklenen getirilerin daha büyük olması için daha yüksek risk alması gerektiği anlamına gelir. Teorinin bir başka ana fikri, çok çeşitli güvenlik türlerinde çeşitlendirme yoluyla bir portföyün genel riskinin azaltılabileceğidir. Bir yatırımcıya aynı beklenen getiriyi sunan iki portföy sunulursa, rasyonel karar daha düşük toplam risk miktarına sahip portföyü seçmektir.
Risk, getiri ve çeşitlendirme ilişkilerinin doğru olduğu sonucuna varmak için bir takım varsayımlar yapılmalıdır.
- Yatırımcılar benzersiz durumları göz önüne alındığında getirileri en üst düzeye çıkarmaya çalışırlar. Tek yatırımcılar piyasa fiyatlarını etkileyecek kadar büyük değildir. Risksiz oranda sınırsız miktarda sermaye ödünç alınabilir.
Bu varsayımlardan bazıları asla geçerli olmayabilir, ancak MPT hala çok yararlıdır.
Modern Portföy Teorisi Uygulama Örnekleri
MPT uygulamasının bir örneği, bir portföyün beklenen getirisi ile ilgilidir. MPT, bir portföyün toplam beklenen getirisinin, münferit varlıkların beklenen getirilerinin ağırlıklı ortalaması olduğunu gösterir. Örneğin, bir yatırımcının 1 milyon dolar değerinde iki varlıklı bir portföyü olduğunu varsayalım. X'in beklenen getirisi% 5 ve Y değerinin beklenen getirisi% 10'dur. Portföyün Varlık X'ta 800.000 $ ve Varlık Y'de 200.000 $ vardır. Bu rakamlara dayanarak portföyün beklenen getirisi:
Portföy beklenen getiri = ((800.000 $ / 1 milyon $) x% 5) + ((200.000 $ / 1 milyon $) x% 10) =% 4 +% 2 =% 6
Yatırımcı, portföyün beklenen getirisini% 7, 5'e çıkarmak istiyorsa, yatırımcının tek yapması gereken uygun sermaye miktarını Varlık X'ten Varlık Y'ye kaydırmaktır. Bu durumda, her bir varlık için uygun ağırlıklar% 50'dir.:
Beklenen% 7, 5 getiri = (% 50 x% 5) + (% 50 x% 10) =% 2, 5 +% 5 =% 7, 5
Aynı fikir risk için de geçerlidir. MPT'den gelen ve beta olarak bilinen bir risk istatistiği, bir portföyün piyasanın sistematik riskine olan duyarlılığını ölçer, bu da portföyün geniş piyasa olaylarına karşı kırılganlığıdır. Birinin beta sürümü, portföyün piyasa ile aynı miktarda sistematik riske maruz kaldığı anlamına gelir. Daha yüksek betalar daha fazla risk demektir ve daha düşük betalar daha az risk demektir. Bir yatırımcının aşağıdaki dört varlığa yatırım yapan 1 milyon dolarlık bir portföyü olduğunu varsayın:
Varlık A: 1 beta, 250.000 $ yatırımVarlık B: 1.6 Beta, 250.000 $ yatırım
Varlık C: 0.75 Beta, 250.000 $ yatırım
Öğe D: 0.5 Beta, 250.000 $ yatırım
Portföy beta:
Beta = (% 25 x 1) + (% 25 x 1, 6) + (% 25 x 0, 75) + (% 25 x 0, 5) = 0, 96
0.96 beta portföyün genel olarak piyasa kadar sistematik bir risk aldığı anlamına gelir. Bir yatırımcının daha fazla getiri elde etmeyi umarak daha fazla risk almak istediğini ve 1, 2 beta'nın ideal olduğuna karar verdiğini varsayın. MPT, portföydeki bu varlıkların ağırlıklarını ayarlayarak istenen beta seviyesinin elde edilebileceğini ima eder. Bu birçok yönden yapılabilir, ancak burada istenen sonucu gösteren bir örnek verilmiştir:
Varlık A'dan% 5, Varlık C ve Varlık D'den% 10 uzaklaştırın. Bu sermayeyi Varlık B'ye yatırın:
Yeni beta = (% 20 x 1) + (% 50 x 1, 6) + (% 15 x 0, 75) + (% 15 x 0, 5) = 1, 19
İstenen beta, portföy ağırlıklarında birkaç değişiklikle neredeyse mükemmel bir şekilde elde edilir. Bu, MPT'nin kilit içgörüsüdür.