Sabit Sermaye Nedir?
Sabit sermaye, varlıkları ve mülk, tesis ve ekipman (PP&E) gibi sermaye yatırımlarını içerir ve minimum aşamada bile iş kurmak ve yürütmek için gereklidir. Bu varlıklar, bir mal veya hizmetin fiili üretimi sırasında tüketilmemeleri veya yok edilmemeleri, ancak yeniden kullanılabilir bir değere sahip olmaları nedeniyle sabit olarak kabul edilir. Sabit sermaye yatırımları, şirketin muhasebe tablolarında genellikle 20 yıl veya daha uzun bir süre boyunca amortismana tabi tutulur.
Sabit sermaye, maliyeti ve seviyesi zaman içinde değişen bir şirketin çıktısının ölçeği ile değişken sermaye ile karşılaştırılabilir. Örneğin, üretimde kullanılan makineler sabit sermaye olarak kabul edilirken, insan emeği değişken sermayenin bir bileşeni olacaktır.
Sabit sermaye kavramı ilk olarak 18. yüzyılda politik iktisatçı David Ricardo tarafından ortaya atılmıştır. Ricardo için sabit sermaye, bir ürünün üretiminde tüketilen her türlü gerçek veya fiziksel varlığı ifade eder. Bu, Ricardo'nun hammadde, işletme giderleri ve işgücü gibi sermayeyi dolaşıma sokma fikrine karşıydı. Marksist ekonomide sabit sermaye, sabit sermaye kavramı ile yakından ilişkilidir.
Sabit Sermayenin Açıklanması
Üretim faaliyetlerinin gerçekleştiği mekanizma görevi gören sabit sermaye, ticari faaliyetler için gerekli olan ekipman ve tesisler gibi somut kalemleri içermektedir. Sabit sermaye, üretilen malın gerçek bileşiminde kullanılan malzemeleri içermez. Sabit sermayeye yapılan yatırımlar, yeni araç ve ekipmanların yanı sıra üretilen malları yaratmak ve barındırmak için gereken gayrimenkulleri de içerir. Bir sabit kıymet, genellikle araçlarda ve uçaklarda olan faydalı ömrü sona ermeden önce yeniden satılabilir ve yeniden kullanılabilir.
Önemli Çıkarımlar
- Sabit sermaye, uzun vadeli kullanım için tasarlanan ve kolayca tasfiye edilmeyen varlık, tesis ve ekipman gibi sermaye yatırımlarını içerir. Bir işletme kurmak için gereken sabit sermaye miktarı, özellikle sanayiden Sabit sermaye, amortismanın muhasebe uygulamasına tabidir. Sabit sermaye, değişken sermaye ile kontrast oluşturabilir ve aslen 18. yüzyılda klasik politik iktisatçılar tarafından ortaya atılmıştır.
Sabit Sermaye Gereksinimleri
Bir iş kurmak için gereken sabit sermaye miktarı, özellikle sanayiden sanayiye kadar her durum için oldukça belirgindir. Bazı iş kollarında yüksek sabit sermaye yatırımı gerekir. Yaygın örnekler arasında sanayi üreticileri, telekomünikasyon sağlayıcıları ve petrol arama şirketleri sayılabilir. Muhasebe firmaları gibi hizmete dayalı endüstriler daha sınırlı sabit sermayeye sahip olabilir. Bu, ofis binalarını, bilgisayarları ve ağ aygıtlarını ve diğer standart ofis ekipmanlarını içerebilir.
Ihale prosedürleri
Üretim işletmeleri genellikle üretilen malın yaratılması için gerekli envantere daha kolay erişebilse de, sabit sermaye tedariki uzun olabilir. Yeni üretim tesisleri gibi daha büyük satın alımlar için gerekli fonların üretilmesi bir işletmenin önemli ölçüde zaman alabilir veya dış finansman gerekebilir. Bu, eğer bir şirket bir ekipman arızası yaşarsa ve sabit sermaye varlıklarında yedeklilik bulunmuyorsa, düşük üretim ile ilişkili mali kayıp riskini artırabilir.
Gerçek Amortisman Oranları
Sabit sermaye yatırımları genellikle gelir tablolarında gösterilen şekilde amortismana tabi tutulmaz. Bazıları oldukça hızlı bir şekilde değer kaybederken, diğerleri neredeyse sonsuz kullanılabilir yaşamlara sahiptir. Örneğin, yeni bir araç, bayilikten yeni sahibine resmi olarak transfer edildiğinde önemli bir değer kaybeder. Buna karşılık, şirkete ait binalar çok daha düşük bir oranda amortismana tabi tutulabilir.
Amortisman yöntemi, yatırımcıların sabit sermaye yatırımlarının şirketin mevcut performansına ne kadar değer kattığına dair kabaca bir tahmin görmelerini sağlar.
Sabit Sermaye Varlıklarının Likiditesi
Sabit sermaye genellikle bir değer seviyesini korurken, bu varlıklar doğası gereği çok likit olarak kabul edilmez. Bunun nedeni, üretim ekipmanı gibi belirli ürünler için sınırlı pazar veya gayrimenkulde olduğu gibi yüksek fiyat olabilir. Ayrıca, sabit sermaye varlıklarını satmak için gereken süre taahhüdü genellikle uzundur.
Klasik Politik Ekonomide Sabit Sermaye
Sabit sermaye klasik politik ekonomide David Ricardo tarafından geliştirilmiş ve yıllar boyunca Karl Marx gibi düşünürler tarafından kullanılmıştır. Sabit sermaye, arazide, fabrikalarda, taşıtlarda ve makine gibi fiziksel varlıklara yatırım yapan bir işletmenin toplam sermaye harcamalarının, işte neredeyse kalıcı olarak veya daha teknik olarak birden fazla hesap dönemi boyunca kalan kısmıdır. Sabit kıymetler bir işletme tarafından satın alınabilir ve sahip olunabilir, aksi takdirde uzun vadeli bir kiralama olarak yapılandırılabilir.
Sermaye denkleminin diğer tarafında, bir şirket tarafından üretim sürecinde dolaşan veya tüketilen denklemdir. Buna hammadde, işçilik, işletme giderleri ve daha fazlası dahildir. Marx, sabit ve döner sermaye arasındaki ayrımın göreceli olduğunu vurguladı, çünkü çeşitli fiziksel sermaye varlıklarının karşılaştırmalı devir sürelerine atıfta bulunuyor.
Sabit sermaye ayrıca, devir süresinin çok daha uzun olması nedeniyle, bir sabit kıymetin değerini vermeden ve kurtarma değeri için elden çıkarılmadan birkaç yıl veya on yıllar boyunca tutulabileceği için "dolaşır". Marx, emeği değişken sermayenin ana bileşeni olarak kabul etti.