"Domuz fıçısı" ifadesinin kullanımı 1863 yılına dayanmaktadır ve başlangıçta bir hükümetin vatandaşlarına harcadığı paraya atıfta bulunulmuştur. Bu kullanım Edward Everett Hale tarafından yazılan "Halkın Çocukları" ndan türetilmiştir. Yaklaşık 10 yıl sonrasına kadar, domuz namlu siyaseti kavramının ve ilgili kavramının, destekleri karşılığında bir grup insanın yararına özel olarak yapılmış bir politikacının harcaması anlamına gelmedi. Bu destek genellikle politikacılar ya da kampanyalarına bağışlanan paralar için oy şeklinde gelir.
"Domuz fıçısı" ifadesinin bir başka olası kaynağı, İç Savaş öncesi köle sahiplerinin, hizmetlerinin ödülü olarak verilen bir tuzlu domuz varili üzerinden kölelerinin birbirleriyle savaşmasını izleyeceği uygulamalardan geliyor.
Domuz eti varil harcamaları, özellikle Kongre'de, bir tür rüşvet olarak ya da en azından politikacı üzerinde bir etki olarak görülebileceği için olumsuz çağrışımlara sahiptir. Etkili bir siyasi kampanya yürütmenin maliyeti oldukça yüksek olduğundan, para ve politika genellikle el ele gider. Bununla birlikte, genel vergi mükellefi fonlarının kullanılması ve kendi kurucularını kendi idaresini elinde tutmanın bir yöntemi olarak yararlanmak için devlet harcamalarının arttırılması yolsuzluğa yol açabilir.
Domuz namlusu politikasına benzer bir kavram, politikacılar tarafından sınırlı olmamakla birlikte, genellikle lobiciler ve diğer özel çıkar gruplarıyla iyilik kazanmak için kullandıkları kira arayışıdır. Domuz fıçısı harcamaları gibi, kira arama uygulamaları da genel vergi mükellefiyeti pahasına çok az sayıda insana yarar sağlar.
(İlgili okumalar için bkz. "ABD'de Domuz Eti Politikasına Bazı Örnekler Nelerdir?")