Yaygın olarak kullanılan sermaye varlığı fiyatlandırma modeli (CAPM) - uygulamaya konduğunda - artıları ve eksileri vardır.
CAPM Modeli: Genel Bakış
Sermaye varlığı fiyatlandırma modeli (CAPM), gerekli yatırım getirisi ile risk arasında doğrusal bir ilişki kuran bir finans teorisidir. Model, bir varlığın beta değeri, risksiz oran (tipik olarak Hazine bonosu oranı) ve özkaynak riski primi veya piyasadan beklenen getiri ile risksiz oran arasındaki ilişkiye dayanmaktadır.
E (ri) = Rf + βi (E (rm) −Rf) burada: E (ri) = finansal varlık için gerekli getiri iRf = risksiz getiri oranıβi = finansal için beta değeri varlık i
Modelin merkezinde, çoğu gerçekçi olmayan olarak eleştirilen ve bazı büyük dezavantajlarının temelini oluşturabilecek temel varsayımlar vardır. Hiçbir model mükemmel değildir, ancak her birinin onu kullanışlı ve uygulanabilir kılan birkaç özelliği olmalıdır.
CAPM Modelinin Avantajları
Aşağıdakiler dahil olmak üzere CAPM uygulamasının sayısız avantajı vardır:
Kullanım kolaylığı
CAPM, gerekli getiri oranları konusunda güven sağlamak için bir dizi olası sonuç elde etmek için kolayca stres testine tabi tutulabilen basit bir hesaplamadır.
Önemli Çıkarımlar
- CAPM, kolayca hesaplanan ve stresle test edilen, yaygın olarak kullanılan bir dönüş modelidir. Gerçekçi olmayan varsayımları nedeniyle eleştirilir. Bu eleştirilere rağmen, CAPM, birçok durumda DDM veya WACC modellerinden daha yararlı bir sonuç sağlar.
Çeşitlendirilmiş portföy
Yatırımcıların piyasa portföyüne benzer şekilde çeşitlendirilmiş bir portföyü olduğu varsayımı, sistematik olmayan (spesifik) riski ortadan kaldırır.
Sistematik Risk
CAPM, temettü indirim modeli (DDM) gibi diğer getiri modellerinin dışında bırakılan sistematik riski (beta) dikkate alır. Sistematik veya piyasa riski önemli bir değişkendir, çünkü öngörülememektedir ve bu nedenle genellikle tamamen hafifletilemez.
İşletme ve Finansal Risk Değişkenliği
İşletmeler fırsatları araştırdığında, iş karması ve finansmanı mevcut işten farklıysa, ağırlıklı ortalama sermaye maliyeti (WACC) gibi diğer gerekli getiri hesaplamaları kullanılamaz. Ancak, CAPM yapabilir.
Bir yatırım mozaiğinin diğer yönleriyle birlikte kullanıldığında, CAPM potansiyel bir yatırımı destekleyebilecek veya ortadan kaldırabilecek benzersiz verim verileri sağlayabilir.
CAPM Modelinin Dezavantajları
Birçok bilimsel model gibi CAPM'nin dezavantajları vardır. Birincil dezavantajlar, aşağıdakiler dahil olmak üzere modelin girdilerine ve varsayımlarına yansır:
Risksiz Oran (Rf)
Rf olarak yaygın olarak kabul edilen oran, kısa vadeli devlet tahvillerinin getirisidir. Bu girdiyi kullanmayla ilgili sorun, verimin günlük olarak değişerek oynaklık yaratmasıdır.
Piyasaya Getirisi (Rm)
Piyasa getirisi, piyasa için elde edilen sermaye kazancı ve temettü tutarı olarak tanımlanabilir. Herhangi bir zamanda piyasa getirisinin negatif olabileceği bir sorun ortaya çıkar. Sonuç olarak, getiriyi düzeltmek için uzun vadeli bir piyasa getirisi kullanılır. Başka bir sorun, bu getirilerin geriye dönük olması ve gelecekteki piyasa getirilerini temsil etmemesidir.
Risksiz Oranla Borçlanma Yeteneği
CAPM, gerçekçi olmayan gerçek dünya resmini yansıtan dört ana varsayım üzerine inşa edilmiştir. Yatırımcıların risksiz bir oranda borç alabilecekleri ve ödünç verebilecekleri varsayımı gerçekte ulaşılamaz. Bireysel yatırımcılar, ABD hükümetiyle aynı oranda borçlanamaz (veya borç veremez). Bu nedenle, gerekli minimum dönüş hattı aslında modelin hesapladığından daha az dik olabilir (daha düşük bir dönüş sağlar).
Proje Proxy Beta'nın Belirlenmesi
Bir yatırımı değerlendirmek için CAPM'yi kullanan işletmeler, projeyi veya yatırımı yansıtan bir beta bulmalıdır. Genellikle bir proxy beta gereklidir. Bununla birlikte, projeyi doğru bir şekilde değerlendirmek için doğru bir şekilde belirlemek zordur ve sonucun güvenilirliğini etkileyebilir.